Πίνακες ζωγραφισμένοι στο χέρι, γραμμόφωνα, νομίσματα από διάφορα μέρη, έπιπλα διαφόρων σχεδίων και χρωμάτων, διακοσμητικά αντικείμενα και σερβίτσια τσαγιού, σε ταξιδεύουν και ξυπνούν μνήμες του παρελθόντος, τότε που όλα αυτά είχαν άλλη αξία.
«Ο κόσμος έρχεται για να πουλήσει όχι για να αγοράσει. Έχουν τόσα χρέη που πουλάνε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς για να ξεχρεώσουν» δηλώνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πρόεδρος του Σωματείου Παλαιοπωλών, Εμμανουήλ Λυγιδάκης. «Η τιμή όλων των αντικειμένων έχει πέσει κατά πολύ κι αυτό για να γίνουν πιο προσιτά στο κόσμο.Η αξία τους όμως χάνεται δυστυχώς με αυτό τον τρόπο. Παλαιότερα, ο κόσμος διέθετε χρήματα για την αγορά ενός παλαιού και ιδιαίτερου πίνακα. Σήμερα, προσέχει τι θα αγοράσει και κάνει περισσότερη έρευνα αγοράς και στο τέλος “αν” αγοράσει. Δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης, ούτε φαγητό, ούτε ρούχο. Υπάρχουν βέβαια και οι συλλέκτες που στηρίζουν το είδος ακόμη. Η κατάσταση όμως σήμερα δεν βλέπω ούτε να καλυτερεύει, αλλά ούτε και να σταθεροποιείται» επισημαίνει.
Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο Βασίλης Μοτάκης, ιδιοκτήτης παλαιοπωλείου, που λειτουργεί από το 1934. «Σήμερα ο Έλληνας πουλάει ό,τι βρει, από χαλιά και κουβέρτες μέχρι τραπεζαρίες και πολυέλαιους. Γενικότερα ότι θα του επιφέρει χρήματα. Οι τιμές έχουν πέσει πολύ, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά και ιδιαίτερα κομμάτια που δε πρόκειται να τα βρει εύκολα κάποιος αλλού» επισημαίνει και προσθέτει: «Βέβαια κι εδώ, μεταξύ των καταστημάτων υπάρχει ανταγωνισμός. Αυτό που μας σώζει είναι το γεγονός ότι όλοι μας έχουμε διαφορετικά και μοναδικά κομμάτια».
Όπως λέει ο κ. Μοτάκης οι παλαιοπώλες της περιοχής διοργανώνουν τα Σαββατοκύριακα παζάρια με σκοπό να προσελκύσουν περισσότερους πελάτες. «Είναι ένας τρόπος για να απευθυνθούμε στους πελάτες με ακόμα πιο προσιτές τιμές. Για τους συλλέκτες παρουσιάζονται σήμερα καλές ευκαιρίες» υπογραμμίζει και συνεχίζει λέγοντας ότι οι τουρίστες, έχουν αντιληφθεί τη σημερινή κατάσταση και το εκμεταλλεύονται κάνοντας παζάρια για καλύτερες τιμές.
Παλαιοπωλείο που κρατά από το 1928, διαχειρίζεται ο Παύλος Τζάννης. «Εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Λίγοι έρχονται για να αγοράσουν, όλοι έρχονται για να πουλήσουν και να πάρουν χρήματα. Ψάχνει ο κόσμος τρόπους για να ξεχρεώσει» λέει ο κ. Τζάννης. «Έχουν χαθεί οι παλιοί μας πελάτες. Έχουν πάψει να έρχονται συνταξιούχοι και γενικότερα η μεσαία τάξη. Η κατάσταση είναι αντιληπτή από όλους μας. Δε μας κάνουν εντύπωση τα παζάρια στις τιμές που μας ζητούν οι πελάτες. Αυτά υπήρχαν πάντοτε. Αυτό όμως, που μας κάνει εντύπωση είναι ότι δεν υπάρχει κίνηση, ενώ παλαιότερα ο κόσμος δε χωρούσε να περάσει από την πλατεία μας» καταλήγει.
