Μεγάλο τείχος των κλασικών χρόνων, το οποίο ορίζει και προστατεύει τη βόρεια όψη μνημειακού οικοδομήματος, που ερμηνεύεται ως το ανάκτορο της τελευταίας βασιλικής δυναστείας της Αρχαίας Πάφου, έφεραν στο φως οι ανασκαφές του Πανεπιστημίου Κύπρου στην Παλαίπαφο, σε μικρή απόσταση ανατολικά του ιερού της Παφίας Αφροδίτης.
Το τείχος, η τοιχοδομία του οποίου είναι εξαιρετικής ποιότητας και σώζεται σε ύψος πέραν του ενάμισι μέτρου, αναπτύσσεται σε όλο το μήκος της βόρειας πλαγιάς του οροπεδίου του Χατζηαπτουλλά και ξεπερνά τα 80 μέτρα.

Πρόκειται για ένα σύνθετο έργο αμυντικής αρχιτεκτονικής, το οποίο αποτελείται από ένα βασικό τείχος πλάτους τριών μέτρων, στο οποίο εδράζονται στενές και μακριές αντηρίδες που φτάνουν στην άκρια της πλαγιάς. Εκεί συναντούν το πρώτο οριζόντιο άνδηρο (ανάχωμα, ύψωμα). Τα άνδηρα αποτελούν το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο του μνημείου: είναι κτισμένα με προσεγμένη λιθοδομή, το ένα πιο χαμηλά από το άλλο, στην απότομη κατωφέρεια της πλαγιάς και δημιουργούν ανάμεσά τους διαζώματα. Έως στιγμής έχουν εντοπισθεί δυο άνδηρα, αλλά φαίνεται να υπάρχει και τρίτο πιο χαμηλά, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι όλη η φυσική κλιτής είχε ενσωματωθεί σε αυτό το μεγαλόπνοο έργο.