Ήταν Ρωμαίος εκατόνταρχος, θεοσεβούμενος, όχι όμως και ειδωλολάτρης. Προσήλθε στο Χριστιανισμό με τη διδασκαλία του αποστόλου Πέτρου. Κατόπιν, όπως αναφέρει η παράδοση, ο Κορνήλιος δίδαξε το Ευαγγέλιο στη Φοινίκη, Κύπρο, Αντιόχεια και Έφεσο.
Τελικά έγινε επίσκοπος Σκήψης της Μυσίας. Εκεί το έργο του Κορνηλίου ήταν καρποφόρο, χάρη στη θαρραλέα ομολογία του μεταξύ των ειδωλολατρών. Αλλά καταγγέλθηκε στον έπαρχο Δημήτριο, που τον συνέλαβε και τον πίεσε να αρνηθεί το Χριστό, αφού τον οδήγησε μέσα σε ειδωλολατρικό ναό, μπροστά σε πλήθος κόσμου.
Τελικά ο Κορνήλιος όχι μόνο έμεινε σταθερός στην ομολογία του, αλλά βρήκε και την ευκαιρία να διδάξει το Ευαγγέλιο σε όλους τους παρευρισκόμενους μέσα στο ναό. Μεταξύ αυτών ήταν η σύζυγος και ο γιος του επάρχου. Ο Κορνήλιος λοιπόν στράφηκε και είπε στον έπαρχο ότι η οικογένειά του δεν θα πάθει κακό. Τα λόγια αυτά έβαλαν σε απορία τον έπαρχο.
Πράγματι, μόλις ο Κορνήλιος βγήκε από το ναό, έγινε μεγάλος σεισμός που έριξε το ναό και έθαψε πολλούς κάτω από τα ερείπιά του. Τη σύζυγο όμως και το γιο του επάρχου τους βρήκαν δια θαύματος ζωντανούς. Τότε ο έπαρχος με όλη του την οικογένεια και σχεδόν όλη την πόλη βαπτίσθηκαν Χριστιανοί. Έτσι ο Θεός αξίωσε τον πρώην εθνικό Κορνήλιο να γίνει «απόστολος και διδάσκαλος εθνών».
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 13η Σεπτεμβρίου.

Απολυτίκιο
Δικαιοσύνης διαπρέπως τοις έργοις, τον φωτισμόν της ευσεβείας εδέξω και Αποστόλων σύμπονος εδείχθης αληθώς. τούτοις κοινωνήσας γάρ δι’ ενθέων αγώνων, του Χριστού την σάρκωσιν ανεκήρυξας πάσι. μεθ’ ων δυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Κορνήλιε.