Φίλες & φίλοι,
Φτάνοντας στο τέλος μιας πρωτόγνωρης για μένα εμπειρίας, αλλά και αντικειμενικά δύσκολης δοκιμασίας, θεωρώ ότι σας οφείλω κάποιες απαντήσεις στα πολλά και εύλογα ερωτήματά σας.

Γιατί αυτές οι Ευρωεκλογές είναι κρίσιμες;
Από όταν ήμουν μικρό παιδί, πάντα όταν ερχόντουσαν εκλογές άκουγα πάντα ότι «αυτές οι εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες». Ε, λοιπόν, τώρα ήρθε η ώρα να το πω κι εγώ! Αυτές οι εκλογές είναι πραγματικά κρίσιμες για όλους μας. Μόνο που αυτή τη φορά, είναι πραγματικότητα. Όχι επειδή το λέω εγώ, ή επειδή το λέει ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας. Αλλά, επειδή το λένε τα γεγονότα. Το ξέρουμε, το καταλαβαίνουμε όλοι μας. Άλλες φορές, οι ευρωεκλογές κακά τα ψέματα είχαν για όλους μας μια χαλαρότητα. Δεν μας έκαιγε και πολύ το τι θα ψηφίσουμε. Δεν έβγαζαν κυβέρνηση, δεν θεωρούσαμε πως είχαν άμεσο αντίκτυπο στη ζωή μας, δεν γνωρίζαμε καλά-καλά ποιους στέλναμε στην Ευρωβουλή, δεν γνώριζαν οι περισσότεροι ούτε καν τι ακριβώς γινόταν εκεί.

Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρώτα απ’ όλα, όλοι συμφωνούν ότι στις 25 Μαΐου διεξάγονται οι πιο σημαντικές Ευρωεκλογές στην ιστορία της Ενωμένης Ευρώπης. Ο ευρωσκεπτικισμός στις περισσότερες χώρες έχει φουντώσει. Αλλά και στις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που παραμένουν περισσότερες, έχει ξεκινήσει μια ολόκληρη συζήτηση, μια διαμάχη σε πολλές περιπτώσεις για το που οδεύει το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Το θέμα είναι ότι στο επίκεντρο αυτής της συζήτησης, στο επίκεντρο αυτής της διαμάχης, βρίσκεται η χώρα μας.

Η χώρα μας, που αντιμετώπισε τη μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Και τώρα, οι ευρωεκλογές, σε συνδυασμό με την έναρξη της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-20, σηματοδοτούν μια μεγάλη ευκαιρία: Να αλλάξει η προσέγγιση της Ευρώπης απέναντι στην ελληνική οικονομία. Να ξανασκεφτούν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας τα μέτρα λιτότητας. Να εκτιμήσουν τις θυσίες του ελληνικού λαού. Να ανταμείψουν εμπράκτως αυτά που όλοι μαζί –πολίτες και κυβέρνηση- πετύχαμε.
Υπάρχει, όμως, και άλλος ένας λόγος, που αυτές οι Ευρωεκλογές είναι κρίσιμες για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα. Ότι μπορεί να μην εκλέγουμε κυβέρνηση στις 25 Μαΐου, αλλά εδώ ζούμε, καταλαβαίνουμε το κλίμα, ξέρουμε την πραγματικότητα. Το εκλογικό αποτέλεσμα, ασφαλώς και θα έχει αντίκτυπο και στην εσωτερική πολιτική πραγματικότητα. Θα δείξει κατά πόσον οι πολίτες εμπιστεύονται την κυβέρνηση. Θα κρίνει κατά πόσον οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα μπορούν να συνεχίσουν να εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση. Και κυρίως κατά πόσον η κυβέρνηση θα μπορεί να πάει ισχυρή να συνεχίσει να διαπραγματεύεται μαζί τους. Και βέβαια, θα κρίνει κατά πόσον τώρα, που επιτέλους δείχνει και δεν θέλω να υπερβάλλω, ότι το νερό να μπαίνει στο αυλάκι, κατά πόσον λοιπόν η οικονομία μπορεί να συνεχίσει σταθερά εμπρός ή υπάρχει κίνδυνος να μπούμε πάλι σε περιπέτειες.

Γιατί να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους… Και ξέρετε ότι πάντα είμαι ειλικρινής. Σίγουρα δεν είναι τέλεια η κυβέρνηση. Σίγουρα έχει κάνει λάθη. Πολλά λάθη. Θυμάστε πόσες φορές και πόσο έντονα έχω πάει κόντρα σε επιλογές της. Όμως αυτή η κυβέρνηση που σήμερα έχουμε, είναι η μόνη που αυτή τη στιγμή εμπνέει μια εμπιστοσύνη. Είναι η κυβέρνηση που στο κάτω-κάτω έχει πετύχει πέντε πράγματα σε τόσο δύσκολες εποχές. Προσπαθεί να δώσει ξανά μια σταθερότητα στη χώρα, στην αγορά. Κοιτάζω πέρα από την κυβέρνηση και ανησυχώ… Ποιος δεν ανησυχεί; Γυρνάω προς την αξιωματική αντιπολίτευση και ακούω διαφορετικές απόψεις για τα πιο κρίσιμα θέματα. Βαβέλ. Ποιος άνθρωπος της αγοράς μπορεί να είναι ήσυχος;
Αλλά και πέρα από αυτά. Υπάρχει ένας ακόμη λόγος πολύ σημαντικός, για τον οποίον αυτές οι Ευρωεκλογές είναι τόσο πιο κρίσιμες και τόσο πιο σημαντικές για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, από όλες όσες έχουν προηγηθεί. Σε αυτές τις Ευρωεκλογές, έχουμε τη δύναμη του σταυρού προτίμησης. Έχουμε τη δύναμη που παλιότερα είχαν μόνο οι αρχηγοί των κομμάτων. Για πρώτη φορά, έχουμε τη δυνατότητα ατομικής επιλογής της εκπροσώπησης μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με νέα πρόσωπα.

Γιατί αποφάσισα να είμαι υποψήφιος;
Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα για όλους τους Έλληνες. Ιδίως οι έμποροι, βρεθήκαμε μέσα σε μια πρωτοφανή κρίση. Κρίση για την οποία, κακά τα ψέματα, κανείς μας δεν ήταν απόλυτα προετοιμασμένος. Σε πολύ σύντομο διάστημα, όλοι μας «ωριμάσαμε» απότομα και αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε δυο βασικά διδάγματα της κρίσης. Πρώτον, ότι στα δύσκολα ο κλάδος μας πρέπει να είναι ενωμένος και να έχει ισχυρή εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Και δεύτερον, ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικών που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας.
Την ώρα ακριβώς που όλοι μας συνειδητοποιούσαμε αυτά τα διδάγματα, καθιερώθηκε ο σταυρός προτίμησης στις Ευρωεκλογές. Μια απόφαση που πιστεύω ότι βρίσκει σύμφωνο το σύνολο του εμπορικού και επιχειρηματικού κόσμου της χώρας. Μια απόφαση που μας δίνει τη δυνατότητα της ισχυρής εκπροσώπησης. Να στείλουμε στην Ευρώπη «έναν από εμάς, για όλους εμάς»!

Αυτοί λοιπόν ήταν οι λόγοι που με έκαναν να είμαι υποψήφιος. Ανάγκη να είμαστε όλοι μαζί και ισχυροί εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις… Συνειδητοποίηση ότι στην Ευρώπη περισσότερο από οπουδήποτε αλλού λαμβάνονται οι αποφάσεις… Και δυνατότητα για πρώτη φορά να εκλέξουμε τον δικό μας εκπρόσωπο, με το σταυρό προτίμησης. Δεν θα κατέβαινα ποτέ με λίστα. Δεν μου ταιριάζει. Και για να τα λέμε και όλα… Δεν νομίζω και κανένας αρχηγός να με έβαζε σε εκλόγιμη θέση σε λίστα!

Γιατί όμως υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία;
Για 3 λόγους. Πρώτον, γνωριζόμαστε καλά και ποτέ άλλωστε δεν το έκρυψα. Ξέρετε ότι αυτός είναι ο πολιτικός χώρος από τον οποίον προέρχομαι, ο πολιτικός χώρος με τον οποίο σε μεγάλο βαθμό ιδεολογικά συμφωνώ. Βέβαια, ξέρετε επίσης και ότι ποτέ αυτή η σχέση δεν μου δημιούργησε δεσμεύσεις. Ποτέ δεν επέτρεψα να θολώσει τις απόψεις μου για κάποιο θέμα, να κάμψει την ισχυρή εκπροσώπηση των συναδέλφων μου.
Δεύτερος λόγος. Ως άνθρωπος της αγοράς, ανησυχώ και μόνο με τη σκέψη του τι μπορεί να συμβεί στο χώρο της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, αλλά και συνολικά στην ελληνική οικονομία, με οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική από όσες υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Συγγνώμη αν κακοκαρδίζω κάποιον, αλλά αυτή είναι η άποψή μου. Ή μάλλον, αυτός είναι ο φόβος μου. Κι ο φόβος –το γνωρίζω καλά, αφού καθημερινά συνομιλούμε- των περισσότερων συναδέλφων.
Ξέρετε ότι τους ανθρώπους που εκπροσωπούν τις εναλλακτικές λύσεις μας, δεν τους ξέρω μόνο ακουστά ή από την τηλεόραση. Τους γνωρίζω προσωπικά. Εκ της θέσεώς μου, έχω συζητήσει και συνεργαστεί μαζί τους. Τους σέβομαι ειλικρινά. Μακριά από εμένα η κάθε διάθεση για κομματικές αντιπαραθέσεις. Σέβομαι τα σοβαρά στελέχη των άλλων κομμάτων, σέβομαι και τιμώ ιδίως τους ανθρώπους της Αριστεράς, πολλοί εκ των οποίων γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο μαχητές και αγωνιστές είναι.
Δεν εμπιστεύομαι την ελληνική οικονομία στα χέρια τους όμως. Ιδίως στην τόσο κρίσιμη περίοδο που ζούμε. Δεν μου εμπνέουν εμπιστοσύνη, ζητώ αν θέλετε συγγνώμη για αυτό… Αλλά δεν ξέρω και κανέναν στον οποίον να εμπνέουν. Όσο και αν τους σέβομαι, ορισμένους τους εκτιμώ, δέχομαι και τις καλές προθέσεις των περισσότερων αν θέλετε, συμφωνώ και με ορισμένες –λίγες- προτάσεις τους… Όμως όταν ακούω να λένε τόσο ανεδαφικά, τόσο εκτός πραγματικότητας της αγοράς πράγματα και κυρίως όταν τους ακούω να διαφωνούν μεταξύ τους, 3 άνθρωποι 4 απόψεις, ακόμα για θεμελιώδη ζητήματα, ακόμα και για το αν πρέπει να είμαστε μέσα ή έξω από το ευρώ, λυπάμαι αλλά δεν μπορώ σήμερα να τους εμπιστευτώ να μας κυβερνήσουν. Δεν θα άφηνα σήμερα στα χέρια τους, ούτε τις θυσίες τις δικές μας ούτε το μέλλον των παιδιών μας.
Υπάρχει, όμως, και ένας τρίτος λόγος για τον οποίον βρίσκομαι στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Η ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στην οποία εντάσσονται οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, είναι η μεγαλύτερη και ισχυρότερη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σε αυτήν, εντάσσονται οι μεγαλύτεροι Ευρωπαίοι ηγέτες. Σκεφτείτε, λοιπόν, πόσο ακόμα πιο σημαντική, πόσο ακόμα πιο αποτελεσματική μπορεί να είναι, η παρουσία του εκπροσώπου των Ελλήνων μικρομεσαίων, σε αυτήν ακριβώς την ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Τι σκοπεύω να κάνω, αν εκλεγώ;
Αν εκλεγώ, θα είμαι προφανώς ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Πρώτα απ’ όλα όμως, θα είμαι εκπρόσωπος των Ελλήνων μικρομεσαίων. Άλλωστε γνωρίζω ότι αν εκλεγώ αυτοί θα με έχουν εκλέξει. Δεν έκρυψα ποτέ την πολιτική μου τοποθέτηση. Αλλά ποτέ μου δεν επέτρεψα να υπονομεύσει το συμφέρον των συναδέλφων μου και του κλάδου που έχω την τιμή να εκπροσωπώ.
Ποτέ δεν λειτούργησα ως εκπρόσωπος του κόμματος από το οποίο προέρχομαι στους εμπόρους, αλλά το αντίθετο: ήμουν και είμαι εκπρόσωπος του εμπορικού κόσμου σε κάθε δίκαιη διεκδίκησή μας, όποιον κι αν είχαμε απέναντί μας. Συγκρούστηκα με υπουργούς κάθε κόμματος, αντάλλαξα προβληματισμούς με εκπροσώπους από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, επεδίωξα στην ΕΣΕΕ και πέτυχα συνθέσεις και όχι διαφοροποιήσεις. Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, την ίδια μαχητικότητα, την ίδια αποφασιστικότητα, την ίδια αποτελεσματικότητα, ευελπιστώ να παρέμβω και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Και επιπλέον. Δεν ζητώ να πάω εκεί εν λευκώ. Έχω 21 προτάσεις. 21 συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις. Όχι δικές μου. Των Ελλήνων μικρομεσαίων. 21 αιτήματα που κρίνουμε πως είναι αναγκαία για την επιβίωση των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πρώτα απ’ όλα για αυτά θα παλέψω. Για αυτά είμαι έτοιμος να δώσω μάχη.
Και προσέξτε κάτι ακόμα: Είναι 21. Όσοι και οι Έλληνες Ευρωβουλευτές. Ζήτησα από όλους τους συνυποψηφίους μου, σε όλα τα κόμματα, να υιοθετήσουν αυτά τα 21 αιτήματα προς την Ευρώπη. Τους εξήγησα ότι έχουν προκύψει από την καθημερινή μας πραγματικότητα. Όχι την πραγματικότητα των πολιτικών γραφείων, αλλά την πραγματικότητα της κοινωνίας, της αγοράς, της ζωής μας. Τους είπα, λοιπόν, ότι πρώτα αυτά τα 21 μας ζητούν οι άνθρωποι που μοχθούν κάθε μέρα να πετύχουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κι αν είμαι εκεί, θα προσπαθήσω να δώσουμε τη μάχη όλοι μαζί. Και οι 21! Μακάρι ο κάθε ένας από εμάς να καταφέρει την υλοποίηση ενός από αυτά. 21 ευρωβουλευτές για τα 21 αιτήματα. Μακάρι να τα καταφέρουμε!
Λίγες μέρες πριν τις εκλογές, δεν θέλω ούτε να κινδυνολογήσω ούτε να ωραιοποιήσω την κατάσταση. Θέλω να σας μιλήσω ψύχραιμα και νηφάλια, ως άνθρωπος της αγοράς. Η ευρωπαϊκή και η ελληνική κρίση μπορεί να μην τελείωσαν, ωστόσο η κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί. Πλέον, όλοι συζητούν για την Ευρώπη μετά τη λιτότητα. Για την Ελλάδα μετά τα μνημόνια. Από αυτή τη διεθνή συζήτηση, δεν γίνεται να απουσιάσει ο κλάδος των Ελλήνων μικρομεσαίων.
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, όσοι καλοί φίλοι με ακολουθήσατε σε αυτό το εκλογικό ταξίδι, με στηρίξατε και με εμψυχώσατε με το καλό σας λόγο, δεν έχω τρόπο να σας το ανταποδώσω, παρά μόνο, να δεσμευτώ ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ και να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, από καρδιάς.

Με εκτίμηση και ειλικρινείς ευχαριστίες,
Βασίλης Κορκίδης

Κάνετε like στη σελίδα μας στο Facebook, για να είστε πάντα ενημερωμένοι: tsegkanews.gr