« Την ωραιότητα. Την καλλιπάρθενον Χριστού τιμήσωμεν, την αριστεύσασαν πόνοις αθλήσεως, και ασθενεία της σαρκός τον όφιν καταβαλούσαν. πόθω γαρ του Κτίσαντος των βασάνων την έφοδον παρ’ ουδέν ηγήσατο, και θεόθεν δεδόξασται. προς ην αναβοήσωμεν πάντες, χαίροις θεόφρον Γλυκερία.»
 'Απολυτίκιον. Ήχος γ'.

    Η Αγία Γλυκερία, έζησε το 2ο αιώνα μ.Χ., επί του αυτοκράτορα Αντώνιου του Ευσεβή (Antonius Pius), στην Τραϊανούπολη, πόλη της Δυτικής Θράκης, που βρίσκεται δυτικά του ποταμού Έβρου, κοντά στη σημερινή Αλεξανδρούπολη. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, καθώς ο πατέρας της Μακάριος είχε διατελέσει τρεις φορές ύπατος.  
    Σε πολύ μικρή ηλικία η Γλυκερία ασπάσθηκε το χριστιανισμό και αμέσως ξεκίνησε τον προσωπικό της αγώνα προσφοράς και διάδοσης του Χριστιανισμού. Όταν ο ηγεμόνας Σαββίνος πληροφορήθηκε τον εκχριστιανισμό της Γλυκερίας, την κάλεσε να εμφανιστεί μπροστά του.  Η Αγία, με θάρρος εμφανίστηκε μπροστά στον ηγεμόνα έχοντας σχεδιάσει μάλιστα στο μέτωπό της τον Τίμιο Σταυρό. Χωρίς φόβο, δε δίστασε να ομολογήσει την πίστη της και ενώπιον του ηγεμόνα, γεγονός που τον εξόργισε και με τη βία την οδήγησε στον ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει στα είδωλα. Στον ειδωλολατρικό ναό, η Αγία, με παρρησία ομολόγησε την πίστη της στον ένα και μοναδικό Θεό και προσευχήθηκε λέγοντας: «Ὁ Θεός, ὁ Παντoκράτoρας, Σὺ πoύ δoξάζεσαι μὲ τὸ Σταυρὸ τoῦ Χριστoῦ Σoυ ἀπὸ τoὺς δoύλoυς Σoυ, Σὺ πoὺ ἐμφανίσθηκες στoὺς Ὁσίoυς Σoυ παῖδες καὶ τoὺς γλύτωσες ἀπὸ ἀναμμένo καμίνι, Σὺ πoὺ ἔκλεισες τὰ στόματα τῶν λιoνταριῶν καὶ ἀνέδειξες νικητὴ τὸν δoῦλo Σoυ Δανιήλ, Σὺ πoὺ κατέστρεψες τὸν Βάαλ καὶ ἐξόντωσες τὸν δράκoντα καὶ συνέτριψες τὴ διαβoλικὴ εἰκόνα, Ἰησoῦ Χριστέ, τὸ ἄμωμo καὶ ἄκακo ἀρνίoν τoῦ Θεoῦ, ἔλα σὲ ἐμένα τὴν ταπεινὴ καὶ συνέτριψε τὸν δαίμoνα (τὸν Δία) πoὺ δημιoυργήθηκε μὲ τὴν ἀνθρώπινη τέχνη καὶ διασκόρπισε τὴν κακή τoυς θυσία». Και αμέσως ακούστηκε μια δυνατή βροντή και ένας κεραυνός έπεσε πάνω στο πέτρινο άγαλμα του Δία και το κατέστρεψε!
Βλέποντας οι ειδωλολάτρες το κατεστραμμένο άγαλμα του Δία, εξοργίστηκαν, έσυραν την Αγία έξω από το ναό και τη λιθοβόλησαν. Ο Θεός όμως, ούτε εκείνη τη στιγμή εγκατέλειψε την πιστή του δούλη. Παρά τη μανία με την οποία λιθοβολούσαν οι ειδωλολάτρες, καμία πέτρα δεν άγγιξε, ούτε τραυμάτισε την Αγία! Βλέποντας αυτό το ολοφάνερο θαύμα, αρκετοί ειδωλολάτρες, γνώρισαν τον αληθινό Θεό και άλλαξαν πίστη. Μπροστά σε αυτόν τον μαζικό εκχριστιανισμό, ο τύραννος  διέταξε να φυλακισθεί η Αγία Γλυκερία και την επομένη το πρωί να οδηγηθεί στο δικαστήριο.

Η προστασία από τον Άγγελο
Ενώπιον του δικαστηρίου, ο ηγεμόνας ζήτησε εκ νέου από την Αγία να απαρνηθεί την πίστη της και να κάνει θυσία στο Δία, αλλιώς την απείλησε με θάνατο. Η Αγία Γλυκερία, όπως ήταν φυσικό αρνήθηκε και ευθύς αμέσως, ύστερα από οδηγίες του ηγεμόνα, την κρέμασαν από τα μαλλιά και της έγδαραν το κεφάλι. Ακόμα και εκείνη την ώρα όμως, του φρικτού βασανιστηρίου, η Αγία προσευχόταν στο Θεό. Αλλά όσο ο σκληρός ηγεμόνας έβλεπε την Αγία αγέρωχη να υπομένει το μαρτύριο, τόσο αγρίευε και έδωσε εντολή της συνθλίψουν το πρόσωπο. Την ώρα που οι υπηρέτες ξεκίνησαν το βάναυσο έργο τους, ένα θαύμα ήρθε για να προστατέψει την Αγία. Εμφανίστηκε Άγγελος, ο οποίος παρέλυσε τους υπηρέτες!
Ύστερα και από αυτό το γεγονός, αδύναμος πλέον ο ηγεμόνας μπροστά στη θεϊκή δύναμη που προστάτευε την Αγία, την οδήγησε στην φυλακή, δίνοντας εντολή να παραμένει κλειδωμένη, χωρίς κανείς να της πηγαίνει νερό και τροφή, πιστεύοντας ότι έτσι θα οδηγήτο σε βέβαιο θάνατο. Η Θεϊκή πρόνοια όμως, προστάτεψε και πάλι την Γλυκερία, καθώς άγγελοι έφερναν σε εκείνη τροφή και νερό!

Το ταξίδι στην Ηράκλεια
Αρκετό καιρό μετά τη φυλάκισή της, ο ηγεμόνας, πριν αναχωρήσει για ταξίδι με προορισμό την Ηράκλεια, αποφασίζει να επισκεφθεί την Αγία στο κελί της, πιστεύοντας πως θα την βρει νεκρή. Φτάνοντας εκεί βρέθηκε ενώπιον του θεϊκού θαύματος. Αν και η πόρτα ήταν σφραγισμένη, η Αγία ήταν ζωντανή, λυμένη από τις αλυσίδες που αρχικά την είχαν δέσει και δίπλα της υπήρχε ψωμί, νερό και γάλα! Ο άρχοντας τότε, αποφασίζει να πάρει μαζί του στο ταξίδι την Αγία Γλυκερία. Όταν έμαθαν οι χριστιανοί της Ηράκλειας ότι μαζί με τον άρχοντα ήρθε στην πόλη τους και η πιστή μάρτυρας του Χριστού, Γλυκερία, έτρεξαν όλοι –με επικεφαλής τον Επίσκοπο Δομίτιο- να τη συναντήσουν. Βλέποντας την αντίδραση αυτή των χριστιανών, ο ηγεμόνας αποφασίζει να επισπεύσει το μαρτυρικό τέλος της Αγίας και το επόμενο πρωί την οδηγεί ενώπιον του δικαστηρίου, όπου της ζητάει και πάλι να απαρνηθεί την πίστη της και να θυσιάσει στο Δία, αλλιώς θα την έριχνε στη φωτιά. Η Αγία, όμως, παρά την απειλή, παίρνοντας δύναμη από τη βαθιά και αληθινή πίστη της, αρνήθηκε να απαρνηθεί το Χριστό και την αγάπη της για το Θεό. Αμέσως άναψαν το καμίνι. Η Αγία προσευχήθηκε, έκανε το σταυρό της και οδηγήθηκε μέσα στο καμίνι. Ο Θεός όμως, η προσευχή και ο σταυρός, νίκησαν και πάλι. Ουράνια δροσιά έσβησε τη φωτιά!
Μπροστά και στη νέα θεϊκή προστασία, ο ηγεμόνας δίνει εντολή για νέα απάνθρωπα μαρτύρια. Κρέμασαν την Αγία, έγδαραν το κεφάλι της, την έδεσαν χειροπόδαρα και την ξάπλωσαν σε κοφτερές πέτρες. Τη νύχτα όμως, Άγγελος Κυρίου εμφανίσθηκε και πάλι στην Αγία, τις έλυσε τα δεσμά και επούλωσε τις πληγές της.
Το άλλο πρωί, ένας δεσμοφύλακας, ονόματι Λαοδίκιος, άνοιξε την πόρτα του κελιού προκειμένου να πάρει την Αγία και να την οδηγήσει στο δικαστήριο. Έκπληκτος βλέπει μπροστά του τη λυμένη και ιασμένη Γλυκερία, η οποία του εξήγησε πως Άγγελος Κυρίου την περιέθαλψε. Αμέσως, ο δεσμοφύλακας μετανόησε. Δέθηκε ο ίδιος με τα δεσμά και μαζί με την Αγία Γλυκερία πήγαν στο δικαστήριο. Όταν ο Λαοδίκιος εξήγησε τι είχε γίνει, ο ηγεμόνας έδωσε εντολή και αποκεφάλισαν τον δεσμοφύλακα, το λείψανο του οποίου ενταφίασαν οι χριστιανοί της περιοχής και η μνήμη του εορτάζετε την ίδια ημέρα με την Αγία Γλυκερία. Για την Αγία Γλυκερία, έδωσε εντολή να ριχθεί στα θηρία.
Η Αγία Γλυκερία, με χαρά και ευχαρίστηση εισήλθε στο κατάμεστο στάδιο. Στάθηκε στο κέντρο, προσευχήθηκε, έκανε το σταυρό της και περίμενε με γενναιότητα, όπως ακριβώς είχε αντιμετωπίσει τα αλλεπάληλα βασανηστήρια, τα άγρια θηρία να αφεθούν ελεύθερα στην αρένα. Έτσι, η μάρτυς Αγία Γλυκερία, παρέδωσε τη ευσεβές πνεύμα της στον ένα και μοναδικό Θεό που τόσο πίστεψε και υπηρέτησε, αλλά και τόσο πολύ την προστάτεψε.
Το ιερό λείψανό της, παρέλαβε ο επίσκοπος Δομίτιος, ο οποίος μαζί με τους χριστιανούς της περιοχής, με σεβασμό και ευλάβεια το ενταφίασαν στην Ηράκλεια της Θράκης.