Η Αγία Φιλοθέη γεννήθηκε στην Αθήνα μετά το 1520 μ.Χ.

Ο πατέρας της,, Άγγελος Μπενιζέλος και η μητέρα της, Συρίγα, ήταν πλούσιοι ,ενάρετοι και πολύ ελεήμονες.

Η Ρεγούλα, έτσι λεγόταν η αγία πριν γίνει μοναχή, ήταν μοναχοπαίδι και μεγάλωσε έχοντας ως παράδειγμα την ευλάβεια της μητέρας της.

Σε μικρή ηλικία την πίεσαν να παντρευτεί ένα νέο σκληρό και αδιάφορο ως προς την πνευματική ζωή. Για το λόγο αυτό η ζωή της αγίας ήταν ένα μαρτύριο.

Τρία χρόνια μετά τον γάμο τους πεθαίνει ο σύζυγός της και παρά τις πιέσεις που δέχθηκε για να ξαναπαντρευτεί, η Φιλοθέη ακολούθησε τη μοναχική ζωή.

Δοξάζοντας τον Θεό, άρχισε την ασκητική ζωή με νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές και ελεημοσύνες.

Με την βοήθεια του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, τον οποίο ευλαβούνταν πολύ, κτίζει Παρθενώνα,(μοναστήρι),κοντά στο σπίτι της στην Πλάκα (περιοχή μοναστηράκι),κοντά στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Πολλές νέες προσέρχονται και γίνονται μοναχές με ηγουμένη την Φιλοθέη.

Δίπλα από το μοναστήρι κτίζει νοσοκομείο, ξενοδοχείο, άσυλα και εργαστήρια, σε μία εποχή τόσο δύσκολη για το γένος μας,(Τουρκοκρατία) αποτελώντας άθλο για μία γυναίκα.

Αναλαμβάνει να νοσηλεύει τους αρρώστους ,να περιποιείται τους φτωχούς, να περιθάλπει τους κατατρεγμένους και πάνω από όλα, να δίνει την δυνατότητα στους νέους και τις νέες να μαθαίνουν κάποια τέχνη στα εργαστήρια που ίδρυσε και συντηρούσε.

Η αγία Φιλοθέη για την Αθήνα έγινε το «κράτος-πρόνοια».

Εκτός των ιδρυμάτων μέσα στην Αθήνα ,αλλά και σε πολλά νησιά, έκτισε διάφορα μετόχια, όπως στα Πατήσια το μετόχι του Άγίου Άνδρέα, στην περιοχή της Καλογρέζας (που σημαίνει καλή καλογριά ),καθώς και στο Ψυχικό.

Το αξιοσημείωτο ήταν ότι δεν δέχονταν μόνο Ελληνόπουλα αλλά και Τουρκάλες  στα εργαστήρια και τα ιδρύματα της ακολουθώντας την Ευαγγελική εντολή να δείχνουμε αγάπη στους πάντες.

Το έργο της τεράστιο, η προσφορά της αναντικατάστατη σε μία τόσο δύσκολη περίοδο του γένους μας.

Με τον τουρκικό ζυγό να απειλεί και να βιάζει την ψυχή του ανθρώπου, μία γυναίκα, η Φιλοθέη, ενδυναμούμενη από την πίστη της στον Χριστό, που δεν μπορεί να μεταφραστεί αλλιώς παρά μόνο ως αγάπη και διακονία του πλησίον, αγωνίζονταν να σώσει ψυχές αλλά και να τους δώσει τα εφόδια που τους ήταν απαραίτητα για την ζωή τους.

Το έργο της δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τους Τούρκους.

Στις 3 Οκτωβρίου 1598 μ.Χ. στην διάρκεια μίας αγρυπνίας που γίνονταν στο μετόχι του Άγίου Ανδρέα στα Πατήσια, μπήκαν στον Ναό και  κακοποίησαν σκληρά την αγία.

Οι μοναχές μεταφέρουν την Φιλοθέη βαριά τραυματισμένη στο μετόχι της στην Καλογρέζα όπου και παρέδωσε την αγία ψυχή της ευχαριστώντας τον Θεό που την αξίωσε να μαρτυρήσει για το Όνομά Του.

Στις 19 Φεβρουαρίου του 1598 μ.Χ. η αγία Φιλοθέη εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο  κόσμο για να συναντήσει και να ενωθεί με τον Νυμφίο της Εκκλησίας μας, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τον οποίο τόσο πολύ αγάπησε.

Το έργο της συνέχισε η αδελφή Λεοντία, η οποία και την αντικατέστησε στην ηγουμενία.