Ο Ελ Γκρέκο, μέσα από τα μάτια των παιδιών» είναι η πρωτότυπη έκθεση που οργάνωσε αυτήν την εβδομάδα η Ουνέσκο στο Παρίσι, για την επέτειο των 400 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου «οικουμενικού» ζωγράφου Δομίνικου Θεοτοκόπουλου. Κοντά στα 100 έργα παιδιών, ηλικίας 10-12 ετών, με ξυλομπογιές, νερομπογιές, λάδι ή «κολάζ», στόλισαν τον μεγάλο εκθεσιακό χώρο της Ουνέσκο. Οι μικροί καλλιτέχνες προέρχονται από τα 4 ελληνικά κοινοτικά σχολεία,(Παρίσι, Σατνέ-Μαλαμπρί, Κρετέγι) και από το ισπανικό κολλέγιο- λύκειο (Γ. Λόρκα-Λ. Μπυνυέλ). Παιδιά από την Ελλάδα και την Ισπανία δούλεψαν παράλληλα για να τιμήσουν αυτόν που θεωρείται «γίγαντας της παγκόσμιας τέχνης», που όμως τα ίδια τον θεωρούν κάτι περισσότερο δικό τους.

Γεννήθηκε στην Κρήτη (1541) ως Δομίνικος. Από την Ελλάδα πήρε «ζωή και χρωστήρες», από το Τολέδο που ως Ελ Γκρέκο το έκαμε πατρίδα του, «ξεκίνησε για την αιωνιότητα» με το θάνατό του (1614). Τα παιδικά έργα δεν είναι προσπάθειες απλής αντιγραφής, αλλά αυθεντικά δημιουργήματα εμπνευσμένα από το έργο του μεγάλου δασκάλου. Για παράδειγμα, το περίφημο πορτρέτο ανδρός «με το χέρι στο στήθος» ενέπνευσε τη δημιουργία πίνακα με 42 επαναληπτικά πορτρέτα, με κολάζ τα πρόσωπα των παιδιών μιας τάξης. Η φαντασία των παιδιών του ισπανικού σχολείου προχώρησε ακόμα πιο πέρα με παραλλαγές πορτρέτων στυλ «Πικάσο», ή χρωματικές επαναλήψεις της όψης του Τολέδο στυλ «Αντυ Γουόρχωλ». Τα Ελληνόπουλα μοιάζει να έχουν περισσότερο αγγιχτεί από τη μεταφυσική πνοή που αναδύεται από το έργο του Θεοτοκόπουλου. Ο Εσταυρωμένος, το κόκκινο της φορεσιάς του «Μεγάλου Ιεροεξεταστή», οι εξαϋλωμένες μορφές, κέρδισαν τη δική τους φαντασία.