Μπορεί φέτος στην Ευρώπη αλλά και στη Βόρεια Αμερική και Ασία οι καιρικές συνθήκες να ήταν ιδιαίτερα ψυχρές, με μεγάλη χρονική διάρκεια χιονοπτώσεων, κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν είναι άγνωστο για την ευρωπαϊκή ήπειρο. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει σε μελέτη του ο Γιάννης Μπαντέκας, γεωλόγος, υποψήφιος διδάκτωρ του Τομέα Δυναμικής - Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στη μελέτη του, ο κ. Μπαντέκας αναφέρεται στη «Μικρή Παγετώδης Εποχή» (Little Ice Age), η οποία διήρκεσε περίπου από τα μέσα του 15ου αιώνα έως τα τέλη του 19ου αιώνα (διεκόπη μόνο κατά τον 18ο αιώνα από ένα σύντομο σχετικά θερμό διάστημα) και διαδέχτηκε τη θερμή περίοδο του μεσαίωνα που προηγήθηκε.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι σταδιακά οι θαλάσσιοι οδοί των Βίκινγκς αποκλείστηκαν από τους πάγους, λόγω της προέλασης των παγετώνων και του Ψυχρού Πολικού Μετώπου προς τα νότια.

«Ήδη», σημειώνει ο κ. Μπαντέκας, «από τα μέσα του 14ου αιώνα, οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν μεταξύ των υποσιτιζόμενων πληθυσμών των μεσαιωνικών πόλεων της Δυτικής Ευρώπης, επιδεινώθηκαν δραματικά λόγω της κλιματικής αλλαγής προς το ψυχρότερο».

Ο χειμώνας του 1788/1789 στην Ευρώπη, συνεχίζει ο κ. Μπαντέκας, ήταν ο χειρότερος χειμώνας των τότε 300 τελευταίων ετών, επιδείνωσε την κοινωνική αθλιότητα και πυροδότησε τη Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση. Στη δριμύτητα εκείνου του χειμώνα συνέβαλε ο περιορισμός της ηλιοφάνειας που προκλήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου Laki στην Ισλανδία το 1783. Ανάλογη ήταν η εικόνα και στις ΗΠΑ.