Πώς έζησαν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Σοβιετικής Ένωσης οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες μετά το τέλος του Εμφυλίου, που γράφτηκε πάνω στα βουνά της Μακεδονίας το καλοκαίρι του 1949; Η ιστορία είναι παλιά, αλλά μόνο προσφάτως άρχισαν να πυκνώνουν οι επιστημονικές έρευνες (μαρτυρίες και ιδεολογικές προσεγγίσεις έκαναν την εμφάνισή τους από τα πρώτα κιόλας μετεμφυλιακά χρόνια) γύρω από ένα τόσο οδυνηρό ζήτημα.

Σ' αυτό το πλαίσιο εγγράφεται και η συναγωγή μελετών «Στέγνωσαν τα δάκρυά μας. Έλληνες πρόσφυγες στην Τσεχοσλοβακία» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια), που έχουν επιμεληθεί η Κατερίνα Κράλοβα και ο Κώστας Τσίβος, αμφότεροι επίκουροι καθηγητές Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας. Η Τσεχία (στα χρόνια της ελληνικής προσφυγιάς Τσεχοσλοβακία αφού μέχρι και το 1993 ήταν ενωμένη με τη Σλοβακία) κατέγραψε, μαζί με τη Σοβιετική Ένωση, τους υψηλότερους προσφυγικούς αριθμούς από την Ελλάδα. Δεν είναι σίγουρα τυχαίο το ενδιαφέρον των τσέχων μελετητών του τόμου, ιδίως αν σκεφτούμε πως ακόμη και σήμερα οι Έλληνες που ζουν στην Τσεχία φτάνουν τις 2500.