Ο Όσιος Νείλος έζησε κατά τον δέκατο έκτο αιώνα.
Γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Πέτρος της Πελοποννήσου από ευσεβείς γονείς. Δάσκαλο του στην ευσέβεια είχε τον θείο του μοναχό Μακάριο, ο οποίος και του δίδαξε τα ιερά γράμματα.
Στην αρχή, μαζί με τον θείο του, κατέφυγαν στο Μοναστήρι της Παναγίας της Μαλεβής, όπου ο Νείλος χειροτονήθηκε Διάκονος και στην συνέχεια Ιερομόναχος.
Όμως επειδή η ψυχή θείου και ανιψιού ποθούσε μεγαλύτερη άσκηση και ησυχία, έφυγαν από το μοναστήρι της Μαλεβής και ήρθαν στο Άγιον Όρος ,στο μέρος όπου είχε ασκητεύσει ο Άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης, ένα τόπο εντελώς ακατοίκητο και έρημο.
Εκεί έκτισαν Ιερό Ναό αφιερωμένο στην Υπαπαντή και τον στόλισαν με εικόνες τις οποίες οι ίδιοι αγιογράφησαν, ο δε τόπος εκείνος ονομάστηκε ΄΄Αγία Πέτρα΄΄.
Όμως ο άγιος Νείλος, φλεγόμενος από θείο έρωτα, ζητούσε τόπο ακόμη πιο ερημικό και αφού ανακάλυψε ένα σπήλαιο που περιβάλλονταν από γκρεμό και από τα δύο μέρη, και δεν μπορούσε κανένας να το πλησιάσει και να τον ανακαλύψει, κατέβηκε και έμεινε σε αυτό κρυμμένος έως το τέλος της ζωής του.
Πόσους ασκητικούς αγώνες, αγρυπνίες, γονυκλισίες, και νηστείες υπέμεινε είναι αδύνατο να διηγηθεί κανείς.
Τέλος ο Κύριος τον κάλεσε κοντά του να τον αναπαύσει από τους κόπους και τους αγώνες του στις 12 Νοεμβρίου 1651,το δε αγιασμένο σώμα του ενταφιάστηκε κοντά στο σπήλαιο του.
Και ώ του παραδόξου θαύματος! από το σώμα του Αγίου άρχισε να αναβλύζει άγιο Μύρο που έτρεχε από το σπήλαιο μέχρι την θάλασσα.
Όμως ο τάφος του Αγίου έμεινε άγνωστος μέχρι ο Κύριος να τον αποκαλύψει .
Δύο μοναχοί προσπάθησαν να ανακαλύψουν το άγιο λείψανο και καθώς έσκαβαν μέσα στην σπηλιά ένας από αυτούς τραυματίστηκε στο πόδι.
Τότε παρουσιάστηκε ο Άγιος και αφού θεράπευσε τον τραυματισμένο μοναχό τους παρήγγειλε να σταματήσουν την έρευνα διότι δεν είχε έρθει ακόμη ο καιρός να βρεθεί το σώμα του.
Κατά το έτος 1815 μ. Χ. κάποιος μοναχός, ονόματι Αιχμάλωτος, έπασχε από δαιμόνιο και θεραπεύθηκε θαυματουργικά από τον άγιο Νείλο.
Ο μοναχός Αιχμάλωτος ,έφτιαξε τον δρόμο που οδηγούσε στο σπήλαιο και στο σπήλαιο κτίσθηκε νέος Ναός προς τιμήν του αγίου Νείλου.
Στην διάρκεια της ανεγέρσεως του Ναού, στις 7 Μαΐου 1815,στα θεμέλια, βρέθηκαν τα πάνσεπτα λείψανά του, τα οποία ευωδίαζαν και τα οποία με μεγάλες τιμές οι μοναχοί τα μετέφεραν στο μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας, αφήνοντας στο σπήλαιο μόνο την σιαγόνα του αγίου, προς αγιασμό των προσερχόμενων σε αυτό.
Κατά την ανακομιδή των Ιερών λειψάνων πολλά θαύματα έγιναν αλλά και συνεχίζουν να γίνονται με την μεσιτεία του αγίου Νείλου του Μυροβλύτη προς τον Πανάγαθο Θεό, σε όσους με πίστη και πόθο ζητούν το έλεος και την Χάρι τού μόνου αληθινού Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
